De gebreide mutsen en sjaals van meneer Pietersen

Brrrr, wat is het koud. Koning Winter heeft zijn intrede gedaan in ons land en hij lijkt niet van plan snel te vertrekken. Het land is bedekt onder een laag sneeuw en temperaturen liggen ver onder nul.

Weer of geen weer, het werk voor de FocusCura installateurs gaat gewoon door. Met de muts op het hoofd, de sjaal om de nek en wanten aan de handen komen ze warm en veilig bij de cliënten thuis. Er zijn zelfs cliënten die een handje helpen, zo maakte installateur Sonja mee.

Sonja reed richting Twello om bij meneer Pietersen een halszender van de personenalarmering te gaan vervangen. Hij was gelijk enthousiast omdat hij niet eerder een vrouwelijke installateur aan de deur had gehad. ‘Meneer Pietersen is een excentrieke, maar zeer vriendelijke en spontane man. De sjaal die ik droeg was roze met zwarte blokjes. Hij vond hem direct mooi en het was de aanleiding tot een heel leuk gesprek’.

Meneer Pietersen vertelde dat hij zelf ook mutsen en sjaals breidt. Normaal gesproken worden die naar Roemenië verstuurd om daar de arme bevolking te voorzien van warme kledij tegen het winterse weer. Wegens de huidige coronasituatie worden die al een tijdje niet meer verstuurd, helaas.

Vandaar dat zijn collectie gebreide sjaals en mutsen groter is dan normaal. Vol trots liet hij alles zien. Ik vertelde hem dat ik het erg bijzonder en knap vond wat hij deed voor de mensen in Roemenië. Hij glimlachte van oor tot oor.

Hij vertelde ook dat hij gedichten schreef en of hij mij er eentje mocht voorlezen. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen en hij las me meerdere gedichten voor. Hij vroeg of ik een foto wilde maken van de gedichten zodat ik het thuis nog eens na kon lezen. Natuurlijk deed ik dat. Ik complimenteerde hem met zijn gedichten en maakte de foto. Wederom verscheen er een glimlach op het gezicht van meneer Pietersen. 

Ik had er de hele dag kunnen zijn, maar ik moest door naar de volgende cliënt om een Sieraad te bezorgen. Op het moment dat ik naar de deur liep riep meneer Pietersen mij nog een keer terug. Hij had de doos met zijn zelfgebreide mutsen en sjaals in de hand. ‘Zoek maar wat leuks uit’, zei hij.

Dat heb ik gedaan en hem hartelijk bedankt. We wensten elkaar een fijne dag en toen ben ik weer vertrokken. Met wat extra aandacht was zijn dag geslaagd en daar doe ik het voor. Meneer Pietersen is een prachtig mens.